Türkçe ezan, Türkiye'de 1932-1950 yılları arasında Arapça aslı yerine Türkçe olarak okunan ezan uygulamasıdır. Bu dönemde ezanın yanı sıra kamet ve hutbeler de Türkçeleştirilmiştir. Amaç, ibadetin halk tarafından daha iyi anlaşılmasını sağlamaktı.
Başlangıcı ve Gerekçesi: Türkçe ezan uygulamasının başlamasında, dönemin siyasi ve kültürel atmosferi etkili olmuştur. Halkın ibadetin anlamını anlaması ve dini duyguların millileştirilmesi hedeflenmiştir. Uygulama, bazı kesimler tarafından desteklenirken, bazı kesimler tarafından ise tepkiyle karşılanmıştır. Bu dönemde Ezan'ın%20anlamı üzerinde durulmuştur.
Türkçe Ezan Metni: Türkçe ezan metni, Arapça aslına sadık kalınarak Türkçeye çevrilmiştir. Örneğin, "Allahu Ekber" ifadesi "Tanrı Uludur" şeklinde okunmuştur. Diğer ifadeler de benzer şekilde Türkçeleştirilmiştir.
Yeniden Arapçaya Dönüş: 1950 yılında iktidara gelen Demokrat Parti, halkın talepleri doğrultusunda ezanın yeniden Arapça okunmasına izin vermiştir. Bu karar, toplumda genel bir memnuniyetle karşılanmıştır.
Günümüzdeki Durum: Günümüzde Türkiye'de ezan, Arapça aslına uygun olarak okunmaktadır. Ancak, Türkçe ezan uygulaması, Türkiye Cumhuriyeti tarihindeki önemli bir dönem olarak hatırlanmaktadır ve Laiklik tartışmaları bağlamında zaman zaman gündeme gelmektedir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page